KANATSIZ DÜŞLER
KANATSIZ DÜŞLER
Uçmak için Şafak bekleyen düşlerimiz var ya Siyaha kapanan gözlerinden atlar beyaza İçi çekilir gibi çekilir kanatları düş/erken düşten, gerçeğin kucağına Her tonda bir çığlık, Paylaşır sükuneti Yalnız hakikate kısılır nefesi Ruhu çekilmiş günler geceler doğuracak artık zaman Göz çukurları ağrılı bir uyanışa açacak gözlerini Görecek ki Haysiyetsiz bir anlaşma imzalamış insanoğlu göz yaşıyla Nefretin damarını akıtmış Mazlumun bileklerini kesip Mutluluğun sırtını sıvazlatmış iblis melek yüzüyle Şefkatin yasını tutturmuş nasırlaşana dek Zamanda müebbet yediğinden beri akıl Kıvranır hakikatte Tanrı değildir, ona bedbaht kaderler yazan Ezelden çalıp iradesini Ömrüne kilit vurmaz Ayak izlerimize giydirmez takdirin adımlarını Ve yargılamaz en azılı düşlerimizi Ahh Yusuf! Kıyısız düşlerimi yorumlasan dudaklarından Söylesene Derin bir uykuya mı yatırmalıyım onları Derin bir kuyuya mı saklamalıyım yoksa Yakup’u mu olmalıyım sınayıp göz yaşımla Bir Züleyha mı çekmeli kollarını Kimseden utanmadan Hangi gerçeğin sarayında büyütmeliyim ki gecenin başına okusun sevgi ayetlerini Mısralarla mı dualamalıyım avuçlarımı Muskalara gerek kalmasın Gel de izah et Eyüp’ün sabrını Sabırla uyanmamış hayallere Firavunların aklını infaz et Gözlerine mil çek Ellerini katlet uzattığı sofralarda Zihnin kınından çekilmiş sözlerle Yine tuttu ağrısı düşlerin Gerçekle iftar ettiğinden beri Mutluluğa yoksun zamanlara hibe edemedi kendini,düş/ün Gün/ah’ını sahiplenmese de Kırdığı kanatlardan ahlar yükselir gecede Gerçeğe iz/düşün Epikür(Feyz al) |
Yazdıklarını okumak beni alıp götürüyor tıpkı eskiden olduğu gibi Feyza' m. Ne çok şey kaçırmışım defterde yokken.
Bu güzel şiirlerini her fırsatta gelip okumaya çalışacağım.
Sevgilerimle biricik