İNSAN ve BAKIŞ
İnsan
Evrende beliren heybetli nokta Yasak tatların hevesli alıcısı Aç yanına koşan doyumsuz seyyah Sen değil misin uzantılarından yeni ilahlar yaratan Her şeyin bir şeye arzusunu Aklıyla tartamayan bir kakavan Sevdayı Mecnun’a umudu umarsızlığa karan Omuzlarında sırlı bir yük Cüretkarca ukala Siyahı zorlayıp beyaza sunan Yanılgısın işte Hem ezelin hem ebedin dilinde Yaşam, ölüm ve ruh Kutsal bir üçlemenin mahzeninde olgunlaşan Olgunlaştıkça ağırlaşan Her çağın hem öznesi hem nesnesi Ne kadar uzansan da ötelere Kısmetin düğümlü Varışın yine kendine Feyza... |
Ama ben unuttum yine ne demekti, :))) epikürlü bakış olur mu ki