Ne yöne çevirsem kendi çıplaklığıyla bakıyorum
Kelimeler serseri bir rüzgâr dilimde
Zümrüt yeşili gözlerden yeşerir parmak uçlarıma tazelik
Hücrelerime yol almalı gençliğin
İsraf edilmiş yorgunlukları dağıtır ayaklarım,bakir yorgunluklara
Ellerin vaha ellerim de susamış
Elimden tutar mısın?

Ufuklarını keser saçlarım tel tel
Uzuvlarımdan yayılan türküler duyulur
Can suyu olmuş umut melodramından
Masallardan ödünç alınmış kelimeler şarkılara nağme
Gönül sürgünlerini birbirine çevirecek
Kırk gün kırk gece beslenecek aşk Topkapı’dan boğazı seyrederek
Senin ellerin füsunkâr
Elimden tutar mısın?

Şadırvanda zaman yorulur gün doğup batarken
Koş ama yakalanmıyor kaçan, hiçbir günün sonunda
Yaklaştıkça sen başka , koştuğun başka
Nice vuslatlar gömülüyor bu yolda kırgınlığa
Benden usanıp sana kaçtı duygularım yolundan yazgına
Gönül ezgi oldu sıratta, suretin çare
Ellerin olsun hekim
Elimden tutar mısın?

Uzun bir kitabın seriminde buldum
Örselenmiş duygular serpmişsin girişe biraz ürkek
Ana fikri itinayla uyutmuşsun satır aralarına
Düğüme sürüldü harf harf ürer bereketin
Bir bağ bozumunda kendimi tattım kıpkızıl sende
Semereler toplandı,çözüme sundum
Aklımı kalbe sağıp
Senin ellerin his sarhoşu
Elimden tutar mısın?