Sen orda dururken Görmediğimi sanıyorsun Savrulan o birkaç yaprağı, “Geçti artık aşkın mevsimi” diyen…
Senin gözlerinde hüküm sürene inat Tam aşka göre bir mevsimdeyiz oysa; Mayıs kokuyor her şey… “Nasıl bir yeşil bu?!” diyorum, “Tutası geliyor insanın.” Yeniden başlamanın, uyanışın yeşili, Yeni yeni filizlenmeye başlayan aşk gibi…
Bir yaprak koparıyorum Gölgesinde oturduğum ağaçtan; “Özür dilerim,” diyorum ona, “Koparmamalıydım seni dalından ama ihtiyacım vardı duyumsamaya ellerimde baharı.”
Ayaklarımda hışırtılarını hissederken Gözlerinde savrulup duran yaprakların, Gerçek hayal tüm yapraklar Karışmışken birbirine, sarısı yeşili; O yaprağı ellerimde duyumsamaya İhtiyacım vardı.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
SAVRULUP DURAN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
SAVRULUP DURAN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.