SON ANDA YAĞMAKTAN VAZGEÇTİ FIRTINA
gecenin avuçlarına
son anda yağmaktan vazgeçti fırtına zira taşıdığı yük boyunu aşmıştı kendi bile bu mavala inanmamıştı her uzunluk bir yorum farkıyla ölçülür kopmaz dediğimiz dikişler onlarda bir gün gelir sökülür ben ateşlerde yandıkça su ağlar yüreğimi labirent hülyalar dağlar yanıp sönen ışıklar sonunda meydanlara dökülür bir acı ki kendi yazgısına yutkunur öyle aval aval bakma senin de canın bir gün çarmıha gerilir |
selam ola