Yaşıyorlar sadece, Öyle şaşkın şaşkın bakma!.. “Ne saçma!” dediklerinde var yaşam aslında, dolu dolu… İçini dolduran şey, o boşlukların…
Çok akıllıca şeyler Umurlarında değil o yaşayanların.
Onlar denemek istiyorlar sadece; Köşelere çarpmak gerekirse… Yaşlı bir adama ya da kadına dönüşmeden, Bedenlerini tepe tepe kullanmak, Ta ki kullanılmaz olana kadar…
“Zaten zamanı gelecek,” diyorlar, “Akıllı uslu olmanın; Bir köşeden seyredip İyi kötü diye ayırmanın, Önümüze çıkan şeyleri…”
“Şimdi zamanı değil daha,” diyorlar, “Düşünmenin uzun uzun; Yaşamı hapsetmenin kelimelerin içine…”
“Yaşamanın zamanı şimdi,” diyorlar… "Düşüp acıtmanın dizlerini… Koşmanın zamanı, koşabiliyorken daha… Pencerenin köşesinden hayatı seyrederken, ‘O koşanlardan biri de bendim!’ diyebilmek için… ‘Sadece seyretmedim hayatı, Yaşadım da…’ "
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KÖŞELERE ÇARPMAK şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KÖŞELERE ÇARPMAK şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Kaymaklı kadayıfı çok severim. Fırin sütlacı da.. -bi de profiterol var tabi güzelse.. Hepsini arka arkaya yesem yerim yani. Oysa çorba-ana yemek-tatlı (bir tane tabi) Bence yaşamak da denge işi. Herşeyi yapmak demek değil "yaşamak" Bütün tatlıları yemek "doymak" olmadığı gibi. Bi de şu var "paylaşmak" Bir tatlıyı ikiye bölersin bazen ama daha fazla doyabilirsin. Mutluluk vererek mutlu olmayı becerebilen insanlar az da olsa var. Oysa diğerleri bilseydi bunun hazzını.. inanın onu da bize bırakmazlardi. Dindar biri olsaydim mesela 70'iimi beklemezdim ibadet için. Öyle planlama olmazdı yani. Manidar şiir. Tebrikler.
Şimdi bir şey yazacağım, muhtemelen şaşıracaksınız. Ben şiirdeki; doya doya yaşamanın gerekli olduğunu söyleyen değil, bazı şeyleri saçmalık olarak gören taraftayım aslında. Yani dengeyi, akıllı uslu olmayı savunan taraf…
Aslında bir nevi özeleştiri yapıyorum şiirde. Adımlarını düşünerek atmak, hiçbir şeyde aşırıya kaçmamak gibi çok güzel nitelikler bile aşırıya kaçtığında yarar yerine zarar vermeye başlayabiliyor çünkü.
Yani aslında en güzeli; dengeyi her yönden tutturabilmekte… Ne aşırı kasacağız kendimizi yanlış yapmamak adına, ne de tamamen salacağız. Hayatın tadını çıkarayım diye de her aklımıza eseni yapmayacağız tabii. Bu aşırı özgür tavır; uzun vadede tatminsizliği, dolayısıyla da mutsuzluğu getirir.
Çok yerinde tespitler yapmışsınız yorumunuzda. Katkınız için teşekkürler…
Kutlarım yürekten
Şiirle kal, sevgiyle kal, hoşça kal