Kar taneleri nazlı nazlı süzülerek Aşağı iniyorlar… Şefkatle okşuyorlar sanki Değdikleri yeri… Ben sıcacık odamdan izlerken, Öyle güzel görünüyorlar ki!
Yanılıyor muyum yoksa, diyorum; O şefkat gerçek mi? O çocuk niye üflüyor ellerine öyleyse?! Ben buradan bakınca Göremediğim bir şeyler mi dönüyor orada yoksa?..
Beni tatlı tatlı okşayan O resim, O anne eli, Orada sert şamarlar mı yolluyor yoksa Çocuklarının yüzüne?.. Odamın sıcağı Görünmez mi ediyor gerçeği?
Kahvemi yudumlar gibi Sıcacık yudumlarken Penceremdeki resmi, Nefesiyle ellerini ısıtan o çocuk Koşmaya başlayıp İncecik montunun kalkan olamadığı O soğuktan kaçarken… Yırtıp atarken resmimi, Yerine hayatı koyup da… Cevabını da veriyor o sorunun aslında; ‘O anne gaddar mı, şefkatli mi..?’
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YIRTIP ATARKEN RESMİMİ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
YIRTIP ATARKEN RESMİMİ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.