Kar taneleri nazlı nazlı süzülerek Aşağı iniyorlar… Şefkatle okşuyorlar sanki Değdikleri yeri… Ben sıcacık odamdan izlerken, Öyle güzel görünüyorlar ki!
Yanılıyor muyum yoksa, diyorum; O şefkat gerçek mi? O çocuk niye üflüyor ellerine öyleyse?! Ben buradan bakınca Göremediğim bir şeyler mi dönüyor orada yoksa?..
Beni tatlı tatlı okşayan O resim, O anne eli, Orada sert şamarlar mı yolluyor yoksa Çocukların yüzüne?.. Odamın sıcağı Görünmez mi ediyor gerçeği?
Kahvemi yudumlar gibi Sıcacık yudumlarken Penceremdeki resmi, Nefesiyle ellerini ısıtan o çocuk Koşmaya başlayıp İncecik montunun kalkan olamadığı O soğuktan kaçarken… Yırtıp atarken resmimi, Yerine hayatı koyup da… Cevabını da veriyor o sorunun aslında; ‘O anne gaddar mı, şefkatli mi..?’
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YIRTIP ATARKEN RESMİMİ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
YIRTIP ATARKEN RESMİMİ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Benim hiçbir zaman çözemediğim bir soru bu , Bir annenin içinde merhamet duygusu çok fazladır. Ancak nasıl oluyorda bazen kendini tanıyamıyor insan bir kaç dakikada çileden çıkıp gaddar oluyor yavrusuna, sonra öfkesi geçince koca bir pişmanlık yaşıyor, kendi psikolojik sıkıntısından başka bişey aklıma gelmiyor. Dünyada çocuğun annesine olan sevgisinden daha masum daha berrak daha mükemmel bişey yok zannımca, İnsanların unuttuğu birşey var çocuk anne babaya ait bir eşya değil, Allah'ın emaneti hep burda hata yapıyoruz, bunu hiç kavrayamıyoruz, Emanete nasıl bakılır onu biliyoruz hepimiz. Ama şunu çok biliyorum o kartanelerinin sahibi çok merhametli, bunu kıyamete kadar koruyacağı kitabında söylüyor, imtihan dünyası burası herşeye akla sığdıramasakta bu gerçeği unutmamalıyız zannımca, yüreğinize sağlık, saygılar şairem
O kar tanelerinin sahibinin merhametinden kuşkumuz asla olamaz. Merhametsiz olan insanlar… Bakamayacağı çocukları doğurmaları için onları teşvik eden, kendi karnını zor doyuran insanlardan en az 4 çocuk yapmasını isteyen zihniyet, esas merhametsiz olan…
Dünyada çocuğun annesine olan sevgisinden daha masum daha berrak daha mükemmel bişey yok zannımca, İnsanların unuttuğu birşey var çocuk anne babaya ait bir eşya değil, Allah'ın emaneti hep burda hata yapıyoruz, bunu hiç kavrayamıyoruz, Emanete nasıl bakılır onu biliyoruz hepimiz.
Ama şunu çok biliyorum o kartanelerinin sahibi çok merhametli, bunu kıyamete kadar koruyacağı kitabında söylüyor, imtihan dünyası burası herşeye akla sığdıramasakta bu gerçeği unutmamalıyız zannımca, yüreğinize sağlık, saygılar şairem