Zehirli Sarmaşık
Zehirli bir sarmaşık gibi dolandı kalbime
Kendini bilmez sevda Gözlerim kırıldı, köreldi uykum Saymakla bitmezdi günler, saymadım Bir yaprak gibi titrerken gönlüme İhtiyar bir yalnızlık olduğumu Çok çabuk unuttum. Kapılar kapandı O sessiz, o hırpalanmış kapılar Bir sessizlik aldı götürdü Veda şarkılarından kanamış ağzımı Bir ses bekledim kendimden, uyanamadım Okşadım, öptüm eksikliğimi Belki çoğalırım diye Sonra uyandım ölmüşlerin yüzü suyu hürmetine Uyandım Bunu da çok çabuk unuttum. Sevda, gri sevda Bütün renklerin kadim sancağı İstila edilmiş, ceset ceset bırakılmış Geri dönülmez bir isyan İlerisi uçurum ve hiçlik Dokundu da yaraya çekip gitti Kabuk bağlamaz artık bu gençlik Bütün aynalarda gölgesi İzini böyle sürdüm işte geceleyin, Uykumu böldüm Yarısını sevdaya verdim Çoğunun ölüme kaldığını Çok çabuk unuttum. Ah kapıların hikayesi nerede bitse Yüzüme düşen bin parça ayrılık Kilitler vurdum pasına zamanın Geçip gitmesin diye şu beyhudelik Özledim, ağladım, yıprattım Bakışlar biriktirdiğim gülüşümü Nerede bir sakinlik umut etsem Açık pencerelere konmuş gözyaşı kuşları Gelip gelip döker türküsünü aklıma Bir hayalle biledim hasreti, bin acıyla Diledim, istedim Yoruldum, yalnızdım Çok çabuk unuttum kendime dönmeyi. Nedim KARDAŞ |
................................................................VICTOR HUGO.
.......................................Selam ve saygılarla.