Uçuk mavi
Delişmen bir gençlik
Ve hatırı sayılır bir yolculuk
Yığmışım bir düşün ardına
Kapılar kapatmış, şarkılar susmuşum inceden inceye.

Paslı zincirler vurmuşum kırık kanatlarına
Kendinden geçmenin
Uçuk mavi
Deli dolu bir heyecan saklamışım avuçlarına
Dirilmenin ve tohumun
Sesimi duysam irkilir içimdeki hiçlik
Perdeler çekmiş, karanlık sürmüşüm inceden inceye.

Geçip gidiyor zaman, teneşirde küçük küçük öyküler
Yaşanmışlık bir yılgınlık serencamı
Dokunduğum yüzlerde ararım ağlamanın mezmurlarını
Uçuk maviydi en çok sevdiği onun
Uçurum ağzında bir gülümseme ve öyle yalnız
Acılar çekmiş, umutlar dizmişim çekmecelerine ömür dağınıklığının.

Uçuk mavi
Delişmen bir gençlik
Ve sonrası muamma bir kapı gıcırtısı
Yalnızlık devşirir
Ve hiç eskimedi kalbimin bu hüsran ahengi
Eskitmedi hiçbir şey, uçuk mavi gülüşü kadar
Yüreği serçe çırpınışı sevdanın.


Nedim KARDAŞ