Kader Güzellemesi
Ne vakit bir yangın görsem
Karıncaları düşünürüm Suyu düşünürüm Sonra Tanrıya bir hikaye yazdırırım Annelerin gözyaşından. Tanrım Tanrım Bu acıya bir dil ver Suskunluğu yıpratıyor kalbimi Ellerim isimsiz bir ceset gibi Kenetlenmiş sonsuzluğa. Tırnaklarını saplamış kanıyor görmelerim Bakmalarım karanlık Sevgim bir yama gibi sesimde Tanrım Tanrım Beni bağışla Umudun bütün çiçekleri soldu gönlümde. Çiçeksiz ölmesin kimse Ne güzel duadır dilimin altında epeydir Ah Tanrım Kader güzellemesidir bu mavi zincirler Soluğumda ölümün ucuz kahkahası Ve hiçliğin. Saçlarımı okşamalı annem Dudağımdaki mührü kırmalı tutunduğum Azalıp azalıp bir mermer taşına Darılıp darılıp huzurun kuşuna Ah Tanrım ölmeyi aklımdan çıkarıp Yeniden başlamayalım yaşamaya Karanlığın hıncındaki kibrit ucunda. Nedim KARDAŞ |
pahalı neyimiz kaldı ki ar'dan başka..
Hamd-ü senalar olsun.
Hürmetle.