Kapılar
Her yolu geceye çıkar kapılardan dönmenin
Sararmış bir mevsim gölgesi yahut kayıp yıllar Düşürüp incitmiştir gözlerimdeki sevinci Çıkmazlar sözün örsü, yankılanır ateşin sesi Bu vakitler aklı ziyan ettiysem Kalbimi düşürdüysem nağmesine kederin Kapanan bütün kapılar yalnızlıktır böyle yazılsın Kilidi, ölümün son cümlesi. Alnımda bir derin çizgiyle koşuyorum Koşuyorum toprağa, nefesimde ılgın bir akşam tadı Saçlarımı dağıtıyor haziran rüzgarları, ellerimde sözcükler Yalnızlığım, kara, bedbaht ve virane Kapılar vuruyorum, kapılar kilidi olmayan Bir akşam vaktidir, ağlamak tutuyor beni Ağlamak, gözlerimin ebedi çiçeği. Her kapının hazin bir hikayesi var Ellerin izinde kah güller açar kah kahır Yüksek seslere çıkıp bağdaş kurar saatler Zaman akıp geçmenin keşmekeşliğinde Yüzlerde kah umut açar kah ağlamalar Solan hiçbir şey yoktur acıya dair Kapalı kapılar ardında kimi cehennem saklar Kimi salar cennetini uzağın pusuna. Bu yalnızlığı birilerinin anlaması lazım Yüzüme gülen çiçekler gibi Kapıların kalbini kırmadan gitmek olsun Nereye gidilecekse düşünmeden Nasırlanmış sözcüklerin ağrısını yazmaktan Ve dolanmaktan su suskunluğunda Bir acayip teşhir oldu hiçliğim Koynumda bir karanlık gölge, Bana benzemeler içinde tüm ölümler. Rüzgarlar var fısıldıyor, mektuplara sığmıyor Ne yazsam bir ucundan diğer ucuna ağrı Yaprakları anlamam oysa, ağaca sarılmaktan Üşüyorum susunca ve gidince birileri Hep bir kapı kapanıyor yüzüme Güller kararıyor, mektuplar kül kül Yüzümde bulanık sular çağı başlıyor. Bütün kapıları ben örtüyorum Birileri açıyor Bazen çiçekler açıyor bazen de yağmur Pencerelere koşuyorum hep Kim çıkacak diye kapıdan Oysa herkes çoktan gitmiş de Benim çıkmamı bekliyor Bütün çıkmazlarımla kapandığım yalnızlığım. Nedim KARDAŞ |
Ağlamak, gözlerimin ebedi çiçeği.
evet o çiçek solmaz, zira suyu yürekten geliyor.saf ve duru...
çok beğendim. kutlarım sizi, güne seçilmesini çok isterim
şiir okumayı sevenlere güzel bir hediye olur
günümün şiiri olsun izin verirseniz.