Safsata
Solumda bir hengame, çığırtkan bir akbaba
Koşmaktan yorgun düşmüş ayaklarım isyanda Zihnim alel acele koyulmuş bir hesaba Sanki elektrikler kesilecek bir anda Yokuş yukarı heryer, göğe mi çıkıyoruz? Dökülüp saçılıyor birkaç cümlem etrafa Renkler sarmış çevreyi, yine de bıkıyoruz Değişmez deseler de değişiyor bu kafa Şekil şemal ayarsız, beklenti sıfırlanmış Zaman mekan, önemsiz, ayrıntıda kalıyor Kim kimi hiç sevmemiş, kim kime hep hayranmış O hesap kitap var ya, sonunda can alıyor Derdim anlamak değil, anlaşılmak hiç değil Dert nedir ki? Herkesin dilinde bir safsata! Tüm dünya dahil buna, kendim de hariç değil! Ne katıyor bir insan bulunduğu hayata??? |