Çığırtkan ManifestosuBiz bir düşte beraberdik Sen düşünce yaralandın Ben düşümde yalnız kaldım.. Etnik sınıflara ayırdığım saçlarımı uzatıyorum Şaşkın ve bir o kadar da acemi heveslerimin üstüne Odamın canıma konan yağmurlar Çillenmiş gibi gösteriyor dünyayı gözüme Koşulsuz misafir ediyorum karabasanları Geleceğimi rüya mezarlığına gömdüğüm günden beri Güneş gözünü her açtığında Otistik ruhum mütemadiyen uğruyor Vedalaştığımız köşe başına Zencefil kokulu muhabbetlerle senden bahsediyorum sağır kulaklara Oysa diyorum Oysa kaf dağına süpürmüştüm günahlarımı Bedeli olmamalıydı Sayfalarımın ak yüzlerini Küçük ayakları ve Benekli tenleriyle avuçlarımdaki Cehennem çukurlarında oynayan cücelerin lakayıtça kirletmesi Mahremiyetim baltalanıp Panayır direklerinde ifşa edilmemeliydi Teşhis edilemeyen yanlarımda sakladığım sen Alenen suçtur bu diyorum! Yaralarıma neşter olup İyileştirdi diye aşkın Kendimi bulanık gözlü pişmanlıklara teslim edecek değilim Hala yalınayak dolaşıyorum Yerleri ısırgan otu döşenmiş tecrit odalarında Kemanlar yağmalanıyor Sancıyan mutluluk duyguma aldırış etmeden Ve bir çığırtkan tıslıyor gecenin aralık kapısından Parmak uçlarımda sallanan kelimeler şahit ki Bedenime zimmetli tenini başka bir tene çivilersen Ellerimden boş ol! |