ALABORA DÜŞLERİM
İçten gelerek söylenen
Tatlı bir "seni seviyorum" demek Çok şeyleri yaşatmaz mı Yalnız hissettiğinizde kendinizi Göğsüne başınızı yaslar Sığınmak istersiniz delice Sımsıkı sarılmak ağlamak, gülmek İyi gelir Gönlünüze Her taraf karanlık olsa da aydınlıktır size Kış olsa da hava,sıcaklık hissedrsin Geçince vuslat zaman gözler yaşlanır Küsersin hayata,darılırsın kadere Bende kızgınım kaderime Oturdum kumsala seyrettim gün batımını Yüreğimi dinledim,türküler mırıldandım Bir demet hüzün yolladım batan güneşe Gözyaşlarımı akıttım yüreğime Şimşekler çaktı,bulutlar karardı Tufan oldu kum fırtınası yağdı üzerime Zaman sensizliğe gebeydi Esen rüzgar bir şeylerin habercisiydi Yüreğim tutsak ellerim titriyordu Sorumluluk ister sır tutmak zordur Geri dönüp gözlerine bakmak zor Nereye baksam karanlık Dipsiz uçurumlar var önümde Anlıyorum ki ben yine yokum sen de Beni nerede yaşatıyorsun söyle Cennetindemi,cehennemindemi Her zaman ağırlarken seni ruhumda Gördüm aynada silinmiş suretini Biliyormusun? bu ikimizin hikayesi Sevdiklerin özlemi sardımı kalbini Şimdi düşlediklerimin neresindesin... Unuttun mu ıslandımız bütün yağmurları Dudak kanatan buseleri Bizi buluşturan kaldırımları Elele dolaştığımız caddeleri Ben unutmadım sana hatırlatıyorum Bir ağızdan söylediğimiz aşk şarkılarını Amansız sevdamın yarası var içimde Yine bir yağmurlu gündü Sevda kuşu konmuştu pencereme Zemheriye çevirip gitti yüreğimi. Ben seninle mevsimleri bahar bildim Kasırgalara bıraktın ruhumu Albora oldu düslerim Şimdi gözlerime bakarak Çekip gideceksin biliyorum Sorduğum her soru cevapsız Vereceğin her cevap anlamsız olacak YEŞİLIRMAK |
Şiir belki bütün olarak çok anlamlı idi ancak şiirde belirli kesimlerde ayırma (kıtalamak) olmadığı için okurken anlam kaybına yada nerede duracağıma karar vermekle zaman geçince şiirden kopuluyor. Keşke kıta kıta yazsaydınız. Kırmadığımı umarım.