tripleks tiripler
.
geçmişin şimdiki zamanından anlat ve hatırlamadan geçmişi bazı insanların vicdanlarını tart bana okka okka -elini korkak alıştırma eros doğmamış çocuklardan başla önce hadi biraz şaşırt beni... dün gece mesela gökyüzü suskunken gerginken ruhu/m en uç noktasında tepelerden topladım kanımı olmayan naylon kahramanlar yoldular saçımı sis halesini aralayan yağmur kuşları yorulmuştu hayvan olmaktan büyük çaplı adamların avuçlarında bir bir ikiye ayrılıyordu bedenleri kaygan sessizliğe gömülüyordu yeraltı ve insandı hepsi gürültüsüz bir utançla yenildi karanlık tabutumun tahtına aşık kokusunu sarmalayan burjuva ruhumdan hep nefret ettiniz ki kendinizi sevdiğiniz kadar vazgeçmekti belki diğerinden bir ötekine bilmediniz bir şey vardı aslında hepiniz biraz bendiniz başlamak gibidir hayata ve ona inat her hikayeye bir sigara yakarak savrulmak ummadığın anlarda ölüm tarifleri yapmak gibi yaşamak kaybolmuşlar tarlasında ve sevişmeden önce maskeli canlar ve yalnız ruhlar şahdamarımızda sızlar ölümcül avazlar -hiç vazgeçmedi hiç bir şey değişmedi yıkandım ıpıslak aktı saçlarımdan tüm kızıllığıyla gece sabahı doldurdu kırmızı her hece gömlekleri önden yırtılan namus timsali gölgeler arsızca gülümsemesi tebdili kıyafetten gözlerini kapatan yaşlı gökyüzü hayalimdeki adam heykeli yapılmamışken henüz susmadan dudaklarımda ölülerimin sesi gönül kadehimden bir nara -sağlığınıza sevdiğim gerçekliğime ve kendi zamanıma ruhum ektedir. |
bir çığlık doğar
akar gider
bir yokluk belirir
sürüklenir gelir
bazen...
işte böyle bir şeydi sanki yaşamak, yapayalnızlık
Saturnus dinleyip
Paulo Coelho ve şiirinizi okurken
İzninizle ve saygılarımla...