şir. çünkü sözdü cesetleri(mi) susturan benim şarkım benim sevincim en çok değil mi değerli mor bir çiçek o küçücük palmiyenin altında ışık saçan ama kör olduk o zaman karanlık tahtına uzun bir sonsuzluğu yazdık çoğu tutkuyla baktım gözlerinize öyle eridi ki ölüm uçsuz bucaksız zincirledim ruhuma -tabutum rüzgar gözyaşlarım boğazımda çok yazık küçük bir çocukkende elma kokardı düşlerim hiçliğe bakan hangi ilahi güzellik saklanırdı ki o çalının ardına görüyorum göğsüm kan yağmur beni yıkar önünde senin titreyen kutsal yaprağa yükselirken dokunma |
gözlerim bir gerçek
sevgimle