saat üçü geçe zaten ölü
.
hayat sadece kendisi için sonsuza dek sürecek. anılar gölgesinde çiçekler açmış saat üçü geçe yine katran ağaçları arasında saklambaç oynayan küçük bir çocuğum bak suluyor ellerim toprağını yığın yığın cesetler omuzlarımda her defasında değil mi kendimle kafa buluyorum değil mi duyuyorum sadece kendi sesimi -elma dersem çık ç ı k s a n a anne yok içimi okşayan garip değil bu soğuk kan buharlaşıyor gökyüzüne aç ağzını karanlık son soluğu bu intiharın gülebilirsiniz alaycı kuşlar sobeledim beni 0417170812...¿biri bu enkazı kaldırsın buradan |
üzüntülerini bir kenara bırakıp
kendini bul ışığında.
sen, senin kadar ağır bir türküyü taşırken
bestesi yazılmamış ölüşler geçiyor kulağının fısıldayış merasiminden..
eywalah.