.



hiç unutmam ortalık yerde
sarmaş dolaş
renksiz bir serinlik sonrası
kürtaj ile alındı kötülüğün daracık kaygan ağzı
dedim
bir ateş var göğsümde
sanki her yer buğulu siyah
yapış yapış sızan usulca



biz yüzyüzeyiz üçüz tanrıça
ama doğru
ama yanlış
karanlığa uzanmış mezarımda
dirilirsem ölümle seviştiğim gibi
zaman doğar
ve düşer
akar ve tükenir yavaş yavaş
başka değil asla



yetmiyor uyumsuzum ki
gözlerimin perdesinde soyunduğum ışıklar
konformizm fotoğraflar içinden
bir bir geçen kuzgunlar ben şimdi
ve yanıp sönen ölüm yıldızı
yangını vaftiz eden kaynar sular tanıktır artık
kulağımda metal çarkların tütsülenmiş sesi
sarhoş intiharı portrem
o yabancıyım ben
vücut sanatı üryan düşünselliğin
tanıdınız



ey yakarış acıt canımı 
bir garip saat yine sokaklarımda
göğüs boşluğumda gülümsüyor deliliğim
dilimde ıslanan kutsal bitkiden çektiğim bulutlar
harbiden be kanıyor aklım
topraktan yağıyor yağmur
gökyüzüne gömüyor birbirini aşk şarkıları söyleyen cesetler




O’nun oldum gibi içimden-/



karanlığı karanlıkta kaybettiğim an
dokunabilir misin bana