bu günde yazanın yüreğini içine koyduğu ama zarfını kimsenin açmadığı
sahipsiz mektuplar gibiyim
bedava dağıtıyorlar gibi yine yağmalıyor beni hüzün
bu günde boğma rakı gibi boğuluyorum


kendi ipini kendi kesmiş kehribar tespih gibi içime dağıldım
bir türlü toparlanamıyorum
bir zaman ellerini tutan ellerim
dudaklarını öpen dudaklarım vardı
bu günde b u l a m ı y o r u m…


ah tekrar tekrar dinlediğim şarkım


ben böyle yılkıya bıraktığım sevdamın yasını tutup
zehriyle sevişen akrepler gibi acımla sevişirken
kangren olmuş bir yarayı kızgın demirle dağlar gibi
ya da
ateşin koynunda uyuyan bir bıçağı suyla sınar gibi
“başkasını sev” deme bana


sevemem…
senden başkasını s e v e m e m…


her elimi göğe açtığımda seni dileyip
senden gelecek her damlayı çölüme zemzem bilirken
senin yağmurundan başka bir yağmur ıslatmaz beni
yakalandığım her fırtınada senin kıyılarına çarpıp
sığındığım her limanda seni ararken
senin rüzgarından başka bir rüzgar şişirmez yelkenlerimi


a n l a s a n a...
yüreğim el vermez senin sevdandan başka bir sevdaya
elim varmaz senin teninden başka bir tene


gözü kapalı senin uçurumlarına koşup
düştüğüm her uçurumda senin adını sayıklarken
sana koştuğum gibi
bir başka uçuruma koşamam


senin tellerine takılmış bir uçurtmayım ben


uçmak istesem de
başka bir göğe uçamam