BizOyuna dalıp, yağmura yakalanan iki afacan çocuk… Aynı saçağın kuruluğunda iki yağmur kaçağıydık. Saçlarımızda yağmur kokusu Tenimiz ıpıslak aşk… El ele koşarken o gizemli ütopyanın içinde Nasıl y’akışırdık aşka, nasıl güzeldik. Onun kucağında bir bez bebek Benim cebimde cam bilyeler rengarenk Dudağımızda en d’eli kanlısından bir ıslıkla intihar şelaleleri gibi dökülürken aşka… Her acıya avaz, her namluya av olurduk. Cümle gün’ahlardan arınıp Rakı ile su gibi sevişirken Arınırdık hayatın bütün kirinden Ten tene sarılır şiirleşirdik. Hayat vurgun yemiş balık Biz suni teneffüs telaşındaydık Kurşun işlemezdi göğsümüze Bıçak kesmezdi etimizi Öyle çatal yürek Öyle g’özü karaydık. Gök gürültüsüne diz çöktürürdü avazımız. Biz… Ateşle barutun öpüştüğü O muhteşem patlamaydık. |