Usulca bıraktığım maveralar işte
Tutunduğun tüm dallar göklerden uzak,
Bir mavi masalına müştak iken. Yitirilmişin ardında, Ve… Yankılara tutuşmuş. Kızılca kıyamet saklanışlarım var oysa, Kefilsiz nedametlerime yollamadığım. Bir manivelaya bıraktım muammalarımı… Yolum hep terane. İsyana nedense iltimasım hep, Unutulmuş fısıltıların yeknesaklığına. Ya öncesiz… Ya eksiksiz… Ya da sonrasız... Usulca bıraktığım maveralar işte… Kendimden bihaber hizalanışlarım. Güzüme acırken imgelerim, Yüküme vurmuşum bozgunlarımı… Yadına kaldı malumlarım artık ahhh... Aşinalığımın hebasında… |