yoksunluğun abc'si
.
Sessizliği söyleyeyim dedim sana Çıplak bir gerçekliğin kaç arşın olduğunu bilmeden… Sadece susmalara bırakmışlar beni… Düşüncelere kapalı bir dört duvar Ve Yalınayak kelimeler… Ama Zihnimi çepeçevre sarmışlar hep Demir çubuklarla… Penceresizim Ve duvara biri kırık bir pencere resmi karalamış sanki Rutubetlerin son silme gayretlerine yine de direnerek… . . Bir yoksunluğun abc’si Ya da okumuşluğun tüm cehaletine bedenlenmiş sokaklar Ama ceset ceset… Kitap ve kalem Aksaydı keşke bengisu olup avuçlarımdan… Ve yağmurları ceplerimde saklarım bereket diye… Çul çaput bağladığım tüm Ulukayın’lar Bağlar yerle göğü Birbirine… Ama yine de Tüm dileklerim muamma… . . Düşünemem Zorlama Gecenin tüm siyahları sarmış zihnimi Ve insanlar Ayindeler nefislerine… Kitapsız Ve düşünsüz bir dünyaya giydirdiler deli gömleklerini… Beni de alıp içlerine… Çırpınamıyorum… Prangaları kanatıyor zihnimin çeperlerini Ve Yapayalnızım… Bırakın beni… Deniz yıldızımı arıyorum Gece gündüz… . . . |