Sevgili. . Gecesine suikast düzenlenmiş asfaltlar eşliğim... Yollar Sürgün dikenli çığlıklara... Yamalı bir halt etmişlik bendeki hep Ayaza teşne tebessümlere yüreğimdeki kalkışmalar az değil Ve gözlerine şiirlerimin gelesi var O yanık, barut kokulu mısraları harmanlayıp... . . Fakirliğim de cabası oysa vaktin ederine... Mürekkepsiz bir direnişe sarmalanmış şehirler gibiyim... Müsveddeleri rüzgârlara tutunamayan hayaller benimkisi Ama, saklısız değil Gizlisiz değil Yorgun bir savaşçıdan mülhem hislerim Her yerim viran Her yerim darmaduman Bir ümide tutunmuşum Ellerim bom boş Yüreğim hezeyan... Issızlığa bir yol bulmuşum kendimce Belki varır, belki tökezleyip düşerim... Bir ıslık sesinde bu alemden sessizce Sır olup gider Çekip giderim... . . Ve ölüm işte ey sevgili Yoklar yine de her gece beni Müşfik bir ana kucağındaki serseri firariliğimi... Yanlış bir temenni kadar kıymetsiz olsa da bedenim Melekler Yine de dua dua isterler mağfiretimi... Savmak için ruhumdan Zihnime üşüşen cehennemlerimi... . . Tümsekler Bulutların örgüsüz saçlarına ilişemez lâkin Yine de göğe değen çamlarına hayrandır dağların... Ellerimde karabasan yangınlar Gözlerimde Fluluğuna sislenmiş isli bir son nazar Yüreğimde tünemesi imkansız yarlar... Bırak versin Dikenli çığlıklara sürgününü bana asfalt... Bırak... Delik deşik olsun tümsekleri yollarımın Sen yanımda olmayacaksan eğer... . . Hayat Mutluluktan mı ibaret sanıyorsun sevgili? Belki sana öyle Ama bana değil... Değil... Hele sensiz Hiç değil... Sevgili... Ey sevgili! . . |