zünnun
puslu dip suyu duyguları
iblis itekler adımlarını sözde Tanrı’dan uzaklaştıracak bir yük gemisinde -"kaçak bir köle"misali- bulur cismini çatık kaşlı deniz homurdanır gelişine iştahla kabartır çıvgın dalgalarını öfkeli boşaltır üstüne gök sularını azgın bir fırtına kuduz bir köpek gibi sağa sola saldırır batmak üzeridir bindiği gemi Tanrı’yı kızdıran kimdi çekilen üç meşun kura... yunus peygamber bilir ki kıyameti sonra bir varil gibi yuvarlanır denize ansızın nemli ve zifiri bir girdapta balığın karnında bir cenin gibi bulur kendini ninova’nın peygamberi burnunda keskin iyot kokusu kalbinde ölesiye korku sıcak su toplar gözleri nehirler dolusu dağları yaratanın karşısında düşer bir güvercin gibi otuz üç yıllık ağlak geçmişi tarifsiz mahcuptur matta’nın oğlu karanlığa bürünen asi peygamberin "karanlıkta kaybolmuş yüreğinin" yakarır sesi "senden başka ilah yoktur..." kıyamaz on sekiz bin alemin yaratıcısı kabul eder duasını ansızın balığın içinden çıkarır nebisini kışta kalmış kupkuru bir dal gibi vurur kıyıya kendinden bihaber çelimsiz sersefil bedeni daha fazla incinmesin diye örtülür üstüne tek tek şefkat yaprakları günışığı vurur gölgesine gönül gençyılmaz |