kassandra laneti
içimdeki yangından bir seni
kurtarabilecekken yapmadım yapamadım “kassandra laneti bu” sadece benimsin diyen apollon’un zorba ruhuydun asık suratlı mazimde eksik bu girizgâh bir yastık misali doldurmalı yıl bilmem kaç ama aylardan eylül bağbozumu bakir topraklar gibi özgür düşlerim parmakların saçlarımda şefkat yolculuğu yaparken gözlerinde soluklanmış kocaman güneşle sakla beni diyordun sakla yarınlara sahipsiz kayıkların meçhule sürüklenmesi... elinin altında devinirken kalbim meğer ağustos yağmurları kadar kısaymış aşk ihanetini tüm renklere boyasam da affetmek Tanrı’ya mahsus gönül gençyılmaz |
şiiiri sevdim nicelerine gönül hanım sevgiyle kalın..