1
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
1709
Okunma
buza kesmiş nehir
kirpiklerim küskün serçelere...
kırık dökük bir yaşamın içinden geçer ruhum
soluklandığım yerde
şifalı otlar bitsin ister
şehrin sarı soluk sularına doğru
sürüklenirken
kayıplarda pagan düşlerim
yüzümü kaybettiğim yerde aramam nafile
bağlarım çıplak artık
çoktan tattı ölümü
güz tomurcuklarım
efsunî bir hayat fışkırır sandım
şarabî şehrin çatlaklarında
dua sağanağım
kâh putlaraydı
kâh tanrılara
durup dinlemedim
kırlangıcı yaratanı
çobanlık ettiğim
kuzu postuna bürünmüş kurtlardı
geç fark ettim
çağlayan olmuş zaman
telaşla kıvrılırken üstümde
şehirle hemhâldim
bilemedim...
dizlerime dolanmış bir böğürtlen çalısı
ağlamam ondan
mızmızlanma ölüm
yarın sendeyim
gönül gençyılmaz
5.0
100% (7)
Cevap Yaz