1
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1944
Okunma
“hiçbir eksiğim yok kendimden gayrı “
içimdeki yangına ağzıyla su taşıyan serçenin
çırpınışlarına öykünür yüreğim
serencâmı Tanrı ‘nın ellerinde yoğrulan yalnızlığım
zaloğlu rüstem ‘in gürzü yumruklarım ufalarken aynaları
her kırık parçada
âsarı şuurum fısıldar
mahrem inlemeleri
rüzgar ıhlamur çiçeklerini savuruyor
bulgur isteyen iki kumru konuyor pencereme
yaşadığımı hissediyorum
“sokaklarında nehir nehir insan akan “
bu şehirde
bu şehir-i istanbul’un
kızgın demirlerinde soğuyan hayallerime inat
bir zeytin çekirdeğini sırtında taşıyan karıncayı kıskanıyorum
ansızın
çoğalan gözlerimde yükseliyor
demir filizleri ...
gönül gençyılmaz
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
