GÖNÜL NİKAHIYLA ALDIK SEVDAMIZIN RUHSATINI/Hasret naralarıyla uzaklıklar ağladıkça gözlerimden /Sancılı bir dem tutar gecelerin susuzluğunda sensizliğin kefeni/ Mercan kesiği yaralar yüreğimi kanattıkça Artar dudağımın sol alt kıyısında uçuklar Üstüme çullanan matem rengi heyulalar Dilsiz zebanileridir artçı sarsıntılarımın Sorma kadınım sorma hoyratlığımı! Hasret rüzgarlarının estiği dağların Hayata bilmem kaç sıfır yenik başlayanların Avuçları toprak kokan ırgatların Sus/ma/ların pusu kurduğu topraklardan Sana sesleniyorum Düşün ki içimde çalkalanan koca bir deniz Yokluğuna soyunan bozkırlarım sensiz Kayalara çarpan mahşeri yalnızlığımın sesi İniyor üzerime yetim kelebeklerin gölgesi Uzadıkça uzuyor içimdeki raylar Diziliyor sıra sıra hasret vagonları Hangi birine dokunsam Kelebek misali dökülüyor pulları Bil ki; Özleminin h/arında yanıp tutuşsa da yüreğim Hengamenin ortasında bile zikrindeyim Teninin ıhlamur kokusu üzerime sindiği günden beri Akşamları sesine ayarlıyorum bütün saatleri Bil ki; //Zaman dişlilerin arasında öğütse de vuslatımızı Gönül nikahıyla aldık biz sevda ruhsatımızı// Necat USLU |