Gayya
okuduğum kitaplarda
rastgele açtığım her sayfada sana dair bir emare çarpıyor yalnızlığıma kanadığım yerden onarılmaya başlıyor dünya dostum sevgilim kar kuşum çığlıklar arasında susuşum ipek seccadem afilli günahım kambur dünyada dik duruşum fırtına sonrası sessizlikte arşa değiyor geçmişin haykırışları zülcelal ile başlıyor hasbihâl incinen yerlerim geliyor dile lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh... ellerim yüzümde asılı duâ tempo tutuyor kalbim adın her anıldığında gözlerinin gayyasına tutulduğum kırık umudum tütünüm şuurum eksik yanım sabrım kehribarım aynı yerden kırılmazmış bir kemik iki defa al beni kaburgalarının arasına sakla her düşüşte kenetlensin ellerimiz yürüyelim sonzuzluğa inatla ... Necat USLU |