boynun diyorum boynun
kafdağının ardında
saklı kalmış bir nehir olmuş da
keşfi bana nasip olmuş sanki
abarttığımı sanma
ılık bir yağmur damlası olup
süzülüyorum boynunun cennet atlasında
birkaç dakikalığına da olsa
güzelleşiyor dünya
o anda

çekilir gibi değil yoksa
varlığına şükür olmasa
hüzün kuşları
yağmur ordularıyla
karışık yağıyor ciğerlerime
çakarken şimşek senin göğünde
benim talan edilmiş göğsüme
düşüyor yıldırım
yol uzun
yaşam kısa

boynun diyorum boynun
yolunu kaybetmiş kırlangıçlara
sığınak olmuş da
kurtarmış ölümden son anda

alazlı geceler
neşter olup deşiyor içimi
konuşsam dağlanacak dilim
susuşum hawar
ha sen uzağımda olmuşsun
ha ben çırılçıplak
bir çöl akrebinin koynunda

tedariksiz bir yolcuyum
heybemde azığım yok
varlığında biriktirdiğim
an(ı)lardan başka

boynun diyorum boynun
ipekten köprü olmuş iki dünya arasında
...

Necat Uslu