Maryayamalı bir hırkaydı hayat üstümde sözlerim parlak kalbim cenk meydanı aşkın filleri barbarca ezdiğinden beri kalbimi çıkıyordum gerisin geri vuruşarak kendimle yorgun bir savaşçıydım içim Kerbela kırbamda birkaç damla su dudaklarımı ıslatacak kadar ancak konuşsam tufan kopacak heyhat! inayet bahşedilen sözlerin tılsımından olmasa sırtım açık, yağlı kırbaçlara göğsüm, kelebek intiharlarına yuva ah Marya! hû çekiyorum hû dipsiz kuyulara kukumav kuşları tünüyor dilimde pörsümüş tekrarlara boynumda usulca gezen kör bir bıçağın merhameti tırnaklarımla yazıyorum eşelediğim duvara bitir artık bu eziyeti ah Marya! şimdi ve sonra ne vakit girersem dara yalın ayak düşeceğim gölgenle yürüdüğüm yollara kantarı bozuk dünyada iman tazeleyeceğim gözlerinin kıblegâhında -bilirsin oysa,tıkanmış bir damardır dünya- Necat Uslu Şiirime değer verip yorum yapan kalemdaşlara,güne getiren seçki kuruluna teşekkürü borç bilirim. |