Çölbakma öyle afili cümleler kurduğuma dışım bahar bahçeyken bir çöl büyüttüm içimde yokluğunda bağlamaya çalışsam da yarını yarına ipek ipiyle aşkın yaranı yarama yol alamadım bir arpa boyu dolanıp durdum aynı daüssılada çingene papatya falında üç zamana kadar demişti o gün bu gündür elimde zımpara tırmalıyorum duvarlarını kandan gecelerin kuruttum kaynağını hasretin dilimi yaktım kuyuyu incittim yamadım zamanı zamana okuduğum ne varsa yaşamaya dair yitirdi gerçekleğini bir bir sallandım durdum bozuk bir sarkaçta bırakılıp unutulduğum dünyada saçlarınla diktiğim yoksunluk hırkasını ilikledim canımın cehennem yanına şimdi ve sonra var olmayana ve var olmayacak olana yani sana,bana eyvallah inadına ... Necat Uslu Şiirimi okuyan, yorum yapan,güne layık gören herkese içten teşekkürlerimi iletiyorum. |
Saygı ve hürmetle.