Şeyhim
bildiğim en büyük sanatkârdır yaradan
ondan ötesini bilmem
desem ki aşkı tarife kalksam
yetmez şairliğim inan

binlerce mermi yemişim de sırtımdan
asit yağmurlarıyla dağlanmış her yaram
düşmemiş boynumdan muskam
anamdan armağan

Dicle Nehri’nin serin sularıdır saçları
Hevsel Bahçeleri’ni dolanan
Gözleri Kırklar Dağı Türbesi
"Tevbe ettiğim"
dokunsam çarpacak olan
kalbi Karacadağ volkanları
derinde en derinde durmadan ka(y)nayan
yine de serin bir pınardır
yaz sıcağında çatlamış tabiata can
varlığına şükredip tazelediğim iman

merhametin kaynağıdır elleri Şeyhim
görse vahşi bir aslan
emzirir memelerinden yavru bir ceylanı
yelelerinde gölgelenir
pamuk yumağı olur pençeleri

gerdanı surlarıdır kadim şehrimin
uçsuz bucaksız papatya tarlası
rengarek kelebeklerin uçuştuğu
sonsuz umman
varlığımı sarıp sarmalayan
...

Necat Uslu