sen durduruyorsun kanımın çavlanını
bana kalsa…
rüzgar yeleli yılkı atları gibi
soluk soluğa sana koşup
intihar şelalesi gibi
senin uçurumlarına döküleceğim


bana kalsa…
sarışın günebakanlar gibi
yönümü sana dönüp
senin göğünde uçuracağım içimin kuşlarını
hiçbir kadını sığdıramadığım bavulumu
tıka basa seninle doldurup
hep seninle çıkacağım o uzun yolculuklara


bütün saatleri sana kurup
Matruşka bebekler gibi çoğaltacağım seni
sabah akşam seni anlatacak haber bültenleri
yeşilse gözlerin
sarıysa saçların
kırmızıysa dudakların olacak trafik ışıkları


kuşlara ve sokak köpeklerine adını ezberletip
beş çaylarında
seni ağırlatacağım şehrin kadınlarına
devrin afet-i devranlarını bile bile ıskalayıp
hep sana yürüyeceğim karda kışta


Sfenkslerin gölgesine su gizleyen Bedeviler gibi
en serinimde saklayacağım seni
yetim şiirlerin öznesine
dokuz telli bağlamaların tınısına gizleyeceğim


yüreğimin en sevdalı avazı ile
şehrin duvarlarına senli şiirler yazıp
şırıl şırıl sesini akıtacağım çeşmelerden
taksiler ve otobüslere
hınca hınç, seni taşıtacağım


bıraksan…
ah bir bıraksan…
şair hırkasını çıkarıp
şiir olacağım