Mavi Irgat
Soluk bir gurbet
Kapanmış bir kapıyla Mevsimi gizlenmiş bir rüzgâr Nefesi iliklerinden bir yasla eserken Çürüyen bir hiçlik vurulmuş başucunda Kayıtsız bir sabahın bırakıldığı yerde gururu En olunmadık bir çağırma ölüm Taht eskitmekteyim gidene kadar Serçelerin yüksek bakışları Uçmanın utandığı yerde eğilir tan yeri At koşturur kanatsızlar Kırıldığımız yerlerde yeşil vaat ediyorken bahar Mavi ırgat göklerine oturmuş Soyu kesilmiş kış renginin soğuğu içimiz Güneş bir anneyken saçları salınmış sarı rengin Beni de salıverin bir kafesin mekânsızlığından |