Mekteplerin üç okka fazlasıdır hayat
İnce bir cetvelin doğruluğu kadardır belletemedikleri
Yeşile doymuş dağ yanaklarının alaca karanlığında
Sesimizin yalın ayaklı dolanır
Oysa
Susmak eli yüzü düzgün aşkların en güzelidir.

Yüzüme doğrul
Hırpalamadan gözlerimi
Bezgin bezgin omuzlarının karıştığı yağmurlarda
Patikaların anlattığı kadar nefes alışın
İri bulutların yıkadığı delikanlılar kadar hatırlıyorum seni

Şehir, turuncu kalan izmaritlere doydu
Çocukların gökyüzü sandığı
Islak alanların yaşına doyduğu
Ve sırtına başaklar basmış toprakların
İsyana kalkıştığı
Berrak bir maviye sofra böldüğümüz
Yaşamak sanrısı geçti önlüğümüze
Müsaade edin
Eteğindekileri dökme sırası kadınların

Önce yüzüme bak
Kıyametin rengini soranlara adını vereceğim
Kasten savaşmasak ta
Beynim hep bir uçurum
Kenarda ise senden bir lotus çiçeği...