Kırbaçlı günlere uyandık yârim
Bir ara yiğitti tövbeler
Eli maşalı insan balyalarıyla
Toprağın sırtı vicdan başaklarca kuşanmışken
Oynardı damar da haykıran kan

O aralar sen varın
Hamarattı insan içleri
Omuzlarında çocuklar oynar
Saatler süren secdelere berraktı başın
Ve ayaklarının altına serilircesine cennet
İşte o aralar sen vardın

Şimdi yollar
Analarımız elleri gül yaprağıyla
Nalları cahiliye törpülü giyotin bakışlarla
Zehirli gaz hülyaları yeniden gebe
Beriden gömleklerine geçirmez insan acılarınca
Sus
Köreldi
Çarşılar dev bir yalnızlık
İnsan kaçışlarıyla vicdan bağrışmaları arasında
Tünellere girebildiniz mi?

Uzaklaşın
Ağaçların dalları uzadıkça harp yanığı yüzler
Hadi size değmedi ışık
Sizin kıyıların çakıl taşları kurşun geçirimsiz
Bilesiniz
Cellatlar aynı kaptan avuçlanır