Güneş doğmasın,
Gecenin aydınlığında,
Sessizce yürüyorum;
Gündüzün karanlıklarında,
Karanlıkları taşıyanlarla,
Gök kubbe altında,
Soluklanmak haram oldu bana;
Karanlıkları delen bir çıngı,
Yalnızlığın esiri olur mu,
Yararak gidiyor ufka;
Bir bakarsın çok uzakta,
Yüreğine dokunur ışığıyla;
Karanlıkları delen umutlar,
Taşıyorsan yüreğinde,
Kararan gece değil,
Şafak doğacak yarınına;
Duyguların yaralanmışsa,
Aklın tabibine uğra,
Derman yazılmış avucuna;
Günler kovalarsa seni,
Göğün terasına çık,
Bir nefes sal semanın boşluğuna;
Ayılmadan uyandıramazsın,
Acıtacaksın çimdikle tırnaklarınla,
Akacak pis kan karanlıklara;
Turnalar ötüyorsa yukarıdan
Bahar gelmiştir artık sen de uyan,
Gerdanlık gibi karanlık Gök,
Yüzünü çevir de bir bak,
Uyanıyor ölü sandığın hayat!...

Erol KEKEÇ/25.01.2023/00.27/Sancaktepe/İST