Kokla ve Açıl
Göğü kucaklayıp getirdim sana,
Kokla da açıl, usulca dağılsın baharın, Renkler dökülsün ellerine, Hafifçe süzülsün umut dallarından. Yorgun ellerim çiçekten hafif, Solgun tenimde hüzünle karışmış toprak, Bir adım, sonra bin umut serdim önüne, Kırılmış kalplerden filizlenen baharı bırak. Kokla da açıl, kırgınlığın dinsin, Özlemle yoğrulmuş bir nefes getir bana, Ta içimde tuttuğum her solukla, Serin bir sabah gibi kon kalbimden yana. Göğü senin için eğdim sevgili, Tutsun diye ellerini güneşin ilk ışığı, Kapanmasın diye solgun renkler, Her açışında, hayat yeniden açığa çıksın... Erol Kekeç/28.12.2024 22:27/Sancaktepe/İST |