Sır
Seni düşünüyorum
Kırılmış bir dalın yaprağı gibi titrek Sonra uyanıyorum ansızın Kalbimi alıp götürmüş uykularım. Düşünüyorum, düşünüyorum Bütün ipleri toplayıp saklıyorum O kadar ki ölümden korkuyorum Uyanıyorum ansızın, boynumda saçlarının izi. Bir ışık diyorum, dileniyorum Yüzünü görmek için, yüzünü gömmek için Kalbim bir vakit susup gidecek Biliyorum, biliyorum Seni hep üşümüş ellerinle hatırlıyorum. Ah kimse sormuyor artık, seni ne kadar sevdiğimi Herkes öğrenmiş bu sırrı, herkes suskun Ah içimde cehennem, ruhumda kar iklimi Seni düşlüyorum, cebimde ıslak bir tükeniş Buruşturup buruşturup, seni yeniden diriltiyorum. Günler bitti bitecek Bir hüküm verecek karanlık Artık hiç kimse süremeyecek kalbini gözlerine Bir ben düşüneceğim seni Bir elimde duam, bir elimde isyanla. Nedim KARDAŞ |
Çok güzel ve duygusal bir şiir okudum, yüreğinize sağlık…
Şiir yeni bir yaşamdır…
...........................................Selam ve saygılarla..