YAŞAMAK GAYDASII Aşığız yâ / hû II Ağını örüyorsa günlere ankebut Tutkulu öpüşüyle Boğuluyorsa insan arından İğfale uğruyorsa bakir toprakların düşleri Ve ihya olmuyorsa gökyüzünde azat kuşları Asın günleri arka bahçeye Doğmadan ölsün keşkeler dilimizde III Yaşamak gaydası bu gözüm Dil gerek Gelecek dileyen Dinlemek gerek Duanın kanatları açıldığında göklere Ve demlenmek Esrik bir anda Aynalı bir çarşıda Soluklanmak Şadırvanda ney sesinde Yediveren güllerin ışkınları boy verince Rahman’a rahvan atlarla koşmak gerek IV Şimdi dur öylece Sükûn / et Bu akşam ağlamaklı yıldızlar Göğe uzanıyor aminler Durma şimdi Kıyam / et Ki yansın Ki aydınlansın Ki bırakmasın ellerimizi Sebil ve güvercinler |