Külden ütopyaBazı ruhlar tasavvursuz yalnızlıklar doğurur her mevsim Her birisi ateş böceklerinin kanatlarından toplanmış aşklara inat… -io- I- Sana elle tutulur kelimeler vaadediyorum İliklerimi arşınlayan sessizliğimden sıyırılıp Henüz kabuk bağlamamış inzivamın gözbebeğinden düşmüş Tuzlu Zayıf Tütsülenmiş kelimeler… Bir ölünün gözünü karartıp Gökkuşağının renklerinde kaybolmasını seviyorum Kemiklerinde taşıdığı ihanet mühürlerini Utanç terennümlerinde saklanan bunak sevgilere Sanki nisbet edercesine göstermesini… II- Bana keşfedebileceğim günahlarının izlerini göster Ki Belkemiğimdeki ağrılı inkar sızladığı her vakit Avuç içindeki gökyüzünde oynaşan gözyaşlarıyla şifa bulayım Bırak irkilsin başucumda nöbet tutan ateş Küflü metanetimle okşarken dudağımın kıyısındaki nefesinin hamlığını Korkma! Eğil ve öp fısıltılarımın sıcaklığından Bedenini istila etse de zahiri rüzgarlar Sur üflenmeden düşmeyecek cennet kirpiklerinden III- Hayat Toprağa saplanmış bir merdiven Her basamakta biraz daha çürüyen ruhlarımıza kıyamda şeytan Bir elinde camdan kainat Diğer elinde henüz doğmuş şer Gümüş renkli şarkılarda varolabilen kutsallığım... Sana duyabileceğin acılar vaadediyorum Perdelenmiş çığlıkların katili Görkemli zevklerin esir olduğu Gri Keskin Tütsülenmiş gecelerin tadında saklı acılar… |