LALE DEVRİSevdanın ellerinden hicran içtikçe Dağ yamaçlarına saklıyormuş İnsan sevincini Eskidendi Zindandan göğe uzanmak Ölümü sevmek gözlerinde İkiye bölmek varla yok arasını Şimdi incinmiş bir vakitte Yüreklerde yük Gözlerde yaş ile Uzun boylu rüyalara açılmıyor kapılar Ağusuyla kucaklaşan hastanın Kasırgadan sonra gökkuşağına erme anlamsızlığıydın sen Ve s’ilahsız bir düşüşle önemini yitiren Sabahı görme arzusunun Yoğun yanılgısı Kaypak yalanlarla susturduğun güneşin Yüzyıllık fetretinden uyanması say bunu Anlamsız bir kör oluştan sonra Ay karasını da severim ben Çünkü Çığır açmak için Çığ altından doğrulmak gerek En az bir kez Düştüğün yerden kalkmak Onurluca İçini sardığında bir ateş Aldığın nefeste Baktığın yerde Haykırış olmalı son söz U’yanmak adına bambaşka bir sabahın ayazıyla |
Çığır açmak için
Çığ altından doğrulmak gerek
En az bir kez
Düştüğün yerden kalkmak
Onurluca
Özgün ifadelerle güzel bir anlatım. Bu sağlam dizelerin emektarını şiir nezdinde kutluyorum...