Ülkemde eğer vicdanın varsa için yanıyorsa
Şiir yazıp sanat yapmaya konu o kadar çok ki
Öksüz yetim ekmek bulup da tuza banarsa
Elinden tutulup yardım yapılacak o kadar çok ki

Gözle görülmeyen sessiz çığlıklar da kayıp olan
Derdini tasasını kimselere anlatamayan o kadar çok ki
Ağrılarını sızılarını ruhunda bedeninde içine gömen
Gözleri açık uyuyup sabahları bekleyen o kadar çok ki

Hayalleri geleceği çalınıp insan yerine konmayan
Varlığı yokluğu belli olmayıp kenara konan o kadar çok ki
Yana yakıla güveneceği dost ve arkadaş arayan
Çıkar menfaat uğruna pervane olup dönen o kadar çok ki

Kanun yasa dinlemeyip kendi kararını hukuk bilen
Sokak ortasında öldürülen kadınlar o kadar çok ki
Toplumun bağnaz tutucu töresinden ızdırap çeken
Çocuk yaşta evlendirilip çocuğu ile büyüyen o kadar çok ki

Okula götürecek yiyecek bulamayıp elin eline bakan
Karda kışta delik ayakkabı ile okula koşan o kadar çok ki
Ana baba olup çocuklarına yardım etmek dururken
Zevk sefa peşinde koşup çocuklarını ihmal eden o kadar çok ki

Bilmem hangi konuları sayayım sanat sayıp şiir yazmaya
Kitaplar yanlışta hayatın gerçeklerinden kaçanlar o kadar çok ki
Vicdan sızlatan yürek acıtan insani olaylar dururken
Duyarlı insan olmak çok zor aksaklıkları görmeyenler o kadar çok ki