Kedim öldü benim! En sahici yanım… Kalbimin en sıcak köşesi… Miyavları okşamaz oldu kulaklarımı, Ruhum ısınmaz…
Kedimin sıcacık sesinde Dışarıdaki yüzler atamaz oldular buzlarını üzerlerinden. Pencereyi açıp bakasım gelmez oldu insanlara, Her şey önceki ısısına döndü. Hızla kapanmaya başladı Zamane insanının buzdan kalbindeki çatlaklar… Güneşin ulaştığı küçücük bir aralık bile kalmadı.
Miyavları duyup da bakmaz oldu Evimin önünden geçenler Sevgiyi tanıyan insanların yüzleriyle, Yine önceki gibi unutur oldular sevgiyi… Evim yine önceki gibi taş duvar oldu.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Unutur Oldular Sevgiyi şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Unutur Oldular Sevgiyi şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
sevgi dolu yüreğini kutlarım
mükemel anlatım tarifsiz bir paylaşım
gönlün şen hayalerin gerçek
yarınların aydınlık ve ilhamın bol olsun