Küçücük bir esinti yalıyor ellerimi Yüzümse çok uzaklarda kalıyor Yanıyor hala cayır cayır O minicik aralık Yetmiyor sokmaya Yüzümdeki yangını söndürecek o rüzgârı
Çimenler geliyor kokularına binip Bir yeşil geziniyor çevrede Duvarlar yaprak kokuyor baştan ayağa Yaşam buluyor nefes almayan tüm şeyler
Ellerin bir şeyler söylerken bana Sırtını döndüğün varlığımı Duvarda var ederken Güçlü bir şekilde tutarken çiviyi Sert darbelerle çakarken duvara “Artık döndüm, Tıpkı bu çivi gibi çakılı kalacağım hayatına” der gibi O minik aralık açılıyor gitgide Az önceki esinti güçlü bir rüzgâra dönüyor Yalamaya başlıyor usul usul yüzümü Kaybettiğim rüzgârım geri dönüyor bana Çiviyi çakan ellerin Öyle söylüyor
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yaprak Kokuyor şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yaprak Kokuyor şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
İlk kez şiir türündeki bir yazınızı okuduğumu farkettim. Düz yazılarınızda daha yoğundu duygu sanki. Onlarda kaybolmak, kaybolurken bulmak ta daha mümkündü galiba. Fakat anlama erişmek istenmişti, bu da belirgindi.
Şiirde ben de kendimi yeterli bulmuyorum. Şiir düz yazıdan çok farklı... Doğuştan gelen bir yetenek şiir yazmak. O yetenek de bende pek yok galiba. Ama yine de arasıra yazmaktan alıkoyamıyorum kendimi. Şiir yazamadığımı kabullenmek zor geliyor galiba. Yorumunuz için teşekkürler :)
Anlam yüklüdür Yaprakların sallanmasında bir güzellik vardır, yelin güzel yanaklarınıza değip yalaması ise hüzün ve istemlerin galebe gelmesidir...Yüreğinize sağlık...Sevgi ve selamlarımla can şaire...
Emeğine
Sağlık
Selam Saygı Sevgi Sabır Ve Bolca Duayla...