Yine Düş Sen
Düş/me dedim
Düş/tün Gözlerimden Göğüs kafesimin sükût sever Sol yanına. Kazara, istem dışı tabiri caizse yasa dışı… Kan revan içinde şimdi Seni saklayan kara kutu- gönül- Tuzla buz gözlerin için kurulan hayaller Boğulmuş dilek balığım Sensizliğin dehlizinde. Kumral saçlarında dalgalı denizim Köprülerim örülü beliklerinde. Müebbet yemişim sanki Bakışının değmediği meskenlere Seller almış Kurumuş dudaklar gibi çöllerimi Kaktüsler duacı Diken diken batan acıların ot/ağında. Dünyanın en yalnız bat/ağında, Ölüm ile yaşamın en tiz yol ayrı/mında Yokluğunun ısıttığı toprak yat/ağında Uyumuş kalmışım sarılıp sana En nihayet Düş/tün işte sen Eylül gibi … Gitme sarartıp yaprakları Erkenden karartıp akşamları Ben de dört mevsim Hepsi “sen” Seneyi bekleme Yine düş/sen! Acıtmadan,kanatmadan… |
Yine gelsen ülkeme
Yine şenlendirsen
Yine sevindirsen yanaklarımı
Bütün bedenim kollarında
Aşk diye dururken...Meselci