Züleyha Yusuf ’ta aşkı arar iken
Aşk da Mevla’yı bulmamış mıydı?
Tesadüfen ve akabinde
Mütemadiyen…

Aşk neydi ki?
Allah’a Şirk Koşmamaktı,
Ayrı düşmekti Şeytanla Kabre dek,
Anneye yazılan Şiirde Kokardı
A.Ş.K; buram buram
Sineye dolardı!

Bir sokak kedisi gebeyken
En az beş eniğe
Sen tek bir aşkı mı
Sığdıramadın içine?
Aslında ne Mecnun aşıktı Leyla’ya
Ne de yanıktı Aslı Kerem’e
Hepsinin derdi ummanda tek bir damla
Olabilmekte!
Şilte şilte serilebilmekte
Salihlerin ayaklarının altına,
Maksat vesile olmak yürüyene
Allah yolunda!


Belki kamburdu ruhlar
Yükünün ağırlığından,
Ama er meydanı bu işte
Cengaver yiğitler bekler.
Mehtaplar olur,
Ne fırtınalar deler, geçer
Ne yakamozlar ebruli,
Ne de tek bir yaprak
Rabbin’den izinsiz dalını terk eder!

Mercan tonunda şimdi
Sana açılan eller doydukça
Aşk’a!
Minik bir serçe seni zikrediyor
Tiz sesiyle incecik bir dalda!

Züleyha sessiz,
Züleyha lal olmuş adeta
Tüm kainata!
Aşk’ı bulduğundan beri Yusuf’ta
Yusuf’u kaybetti,
Aşk yolunda!