Hayatın zorluklarında yanımda olan sen!
Gözümden süzülen tek damlaya kıyamayan
Kalbimin acımasından hep şikayet eden
Canım yansa, taa içinde hisseden sen!
DOST...
Güzellikler getirdin kapıma,
kilit vurmak isteyen düşmana inat.
Ve dostum tüm ağaçlar bildiler bizi,
banklarda oturduğumuz gecelerde
tüm sitemleri yağdırdık içe içe...
Sarhoş olup, kahkahalarımızla oynattık milleti,
sonra ağladık,
deli sandılar bizi...
Araya karışık bir melodi çıktı,
biz kendimiz yaptık bestemizi,
Çaldık ve oynadık.

Bir yuva idi sanki,
Baba gibi bazen;
Sen olmasan direği yok.
Ana gibi bazen;
bulaşıklar birikmiş,zil sesi yok.
Kardeş gibi;
evin neşesi yok.
Sen olmasan dertliyim, dermanı yok.
Hastayım şifam yok,
Evim yok,yurdum yok...

"Gülden Atalan"





Ey sen dost!
Canımın içi...
Yanım senin,
Yarım senin,
Canım senin...

Bir demir at dostum!
Koylarım senindir.
Anahtar her zamanki yerde,
evim senindir.
Gök kuşağın oldum,
renklerim senindir.
Acıyla dolarsa heyben,
Gel!
Huzur bulacağın kıyılarım senindir...
Ritim "rakı tonlamasına" geçtiğinde
Suyum senindir, mezem senindir.
Kendime ettiğim dua’larım senindir...

"Hasan Hüseyin Korkmazgil"