Duyulmasını istediğimiz bir sevgi mesajı iletmek istiyorsak, bunun gönderilmesinden başka çare yoktur. Bir lambanın yanmaya devam etmesini istiyorsak, ona sürekli gaz doldurmalıyız. (Teresa Ana)
Paylaş
Zaman hep üşümüş vakitleri taşımışsa heybesinde Çıldırtan yalnızlıklar melal olup çökmüşse üzerimize Kül çağlarından delişmen rüzgârlar dolaşıyorsa saçlarımızda Biz o zaman su/s/arız…
Güven yitik hazinemizse, Geçmiş; solmuş resimler gibi, rengini kaybetmişse dimağımızda Kırılmışsa hoyrat ellerde kalbimizin kapıları Sesimizi çalmışsa amansız yalnızlıklar Biz hep su/s/arız…
Soğur cesetlerimiz ruhumuz sımsıcak sarılmamışsa Mevsimler ötesi zemheriler yaralarımızı sızlatırsa Olur olmaz vakitlerde paslı çivilerin ucunda Umutlarımız gerilmişse acınmadan çarmıha Boynumuza uzanmışsa karanlık yüzlü cellâtlar Biz su/s/arız…
Kaçamak sevdaların barut kokusunu taşımışsanız üzerimize Çok koşmuşsanız bizden ıraklara Yanınızda getirdiğiniz yorgunluğunuzu Yüklerseniz, sırtımıza astığınız küfelere Tutkunu olmuşsanız yalancı baharların Don yanığı olmuşsa tutunacak dallarımız Biz su/s/arız…
Döndüğünüz seferlerden alabora olmuşsa hep geminiz Körfez uğultularını besleyen vapur sesinizin gürültüsünde Dokunmuşsanız, sağırlaşmış kalbinizle yüreğimize. Mendillerimiz yar/a merhem umuduyla, Çıktığı ile kalmışsa ceplerimizden.. Ucuzlatmışsanız dillerinizde Anlamı çoktan yitmiş geliş gidişlerinizi. Bekleme tufanlarında acı göçler yaşatmışsanız yüreklerimize Vuslata dair bir teselliyi bile çok görmüşseniz…
Bilin ki; Siz bizde an be an böyle azaldınız Ve biz Bu yüzden hep su/s/uz kaldık…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KADIN NEDEN SU/S/AR şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KADIN NEDEN SU/S/AR şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Hep sustuk. Bazen haklılığımıza bile aldırmadan karşımızdaki kırılmasın diye sustuk. Yüreğimizin içinde feryatlar ayyuka çıktığında bile sustuk ve hala susmaktayız.
Zaman hep üşümüş vakitleri taşımışsa heybesinde Çıldırtan yalnızlıklar melal olup çökmüşse üzerimize Kül çağlarından delişmen rüzgârlar dolaşıyorsa saçlarımızda Biz o zaman su/sarız…
Güven yitik hazinemizse, Geçmiş; solmuş resimler gibi, rengini kaybetmişse dimağımızda Kırılmışsa hoyrat ellerde kalbimizin kapıları Sesimizi çalmışsa amansız yalnızlıklar Biz hep su/sarız…
Soğur cesetlerimiz ruhumuz sımsıcak sarılmamışsa Mevsimler ötesi zemheriler yaralarımızı sızlatırsa Olur olmaz vakitlerde paslı çivilerin ucunda Umutlarımız gerilmişse acınmadan çarmıha Boynumuza uzanmışsa karanlık yüzlü cellâtlar Biz su/sarız…
Kaçamak sevdaların barut kokusunu taşınmışsanız üzerimize Çok koşmuşsanız bizden ıraklara Yanınızda getirdiğiniz yorgunluğunuzu Yüklerseniz sırtımıza astığınız küfelere Tutkunu olmuşsanız yalancı baharların Don yanığı olmuşsa tutunacak dallarımız Biz su/sarız…
Döndüğünüz seferlerden alabora olmuşsa hep geminiz Körfez uğultularını besleyen vapur sesinizin gürültüsünde Dokunmuşsanız, sağırlaşmış kalbinizle yüreğimize. Mendillerimiz yar/a merhem umuduyla, Çıktığı ile kalmışsa ceplerimizden.. Ucuzlatmışsanız dillerinizde Anlamı çoktan yitmiş geliş gidişlerinizi. Bekleme tufanlarında acı göçler yaşatmışsanız yüreklerimize Vuslata dair bir teselliyi bile çok görmüşseniz…
Bilin ki; Siz bizde an be an böyle azaldınız Ve biz hep su/s/uz kaldık…
kadınlarımız kanımız canımız kadınlarımız her şeyimiz onlar sustukça bizim bir tarafımız hep eksik kalır kadınlarımız hiç susmasın sevgi ve saygılarımla efendim çok güzel bir çalışma kutluyorum kaleminizi yüreğinizi
saygılar